Kaplica pod wezwaniem świętego Stanisława Biskupa, po prawej stronie ulicy Sądeckiej, obok starego dębu – pomnika przyrody. Wybudowana w latach 50. XIX wieku przez Piotra i Annę Dębskich. Pierwotnie miała za patronkę Najświętszą Marię Pannę. Odbudowana w 1901 r. przez nowego właściciela realności Antoniego Rojkowskiego. Zmieniono wtedy patrona kaplicy na świętego Stanisława. 

Budowla o skromnych cechach klasycystycznych. Zbudowana z cegły, częściowo otynkowana, kryta blachą. Dach dwuspadowy z wieloboczną wieżyczką zwieńczoną blaszaną iglicą.  Prostokątna, z zaokrągloną absydą, wewnątrz sklepiona. Narożniki zaakcentowane pilastrami. Wejście i okna zamknięte półkoliście. Po obu stronach wejścia postacie świętych: Piotra i Mateusza Ewangelisty, namalowane na ścianie przez Antoniego Gabrysiaka i Ewę Buczyńską.

Wewnątrz ołtarz rokokowy z 2. poł. XVIII w. z barokową rzeźbą Matki Boskiej z Dzieciątkiem na półksiężycu. Ołtarz ujęty parą kolumn, z gołębicą w glorii adorowaną przez dwa aniołki w zwieńczeniu. Mensa sarkofagowa z płaskorzeźbą Trzeciego Upadku Jezusa.

Remontowana w latach 60. XX wieku i w ostatnich latach. W kaplicy odprawia się nabożeństwa majowe.

Źródło: T. Wojciechowski, Kościelne dzieje Bochni 1772-1985, Bochnia 2013, s. 114-116