Wybitny poeta, przez niektórych uważany za pioniera poezji renesansowej w Polsce. Urodził się na początku XVI wieku w Bochni. Pochodził z średnio zamożnej rodziny mieszczańskiej. Jego ojciec - też Stanisław - należał do cechu kowalskiego, przed 1528 r. został rajcą miejskim. Stanisław po ukończeniu bocheńskiej szkoły parafialnej, od 1519 r. odbywał studia wyższe na Akademii Krakowskiej. Tam mógł poznać twórczość tak znanych literatów i humanistów jak: Andrzej Frycz Modrzewski, Mikołaj Rej, Stanisław Hozjusz.

Fortuna abo Szczęście to zbiór przepowiedni, które na początku XVI wieku ułożył Stanisław z Bochnie Gąsiorek. Współczesne wydanie książkiW 1529 r. związał się z dworem królewskim Zygmunta Starego, od którego otrzymał stanowiska kapelana i dyrygenta nadwornej kapeli. Wierna służba królowi zaowocowała kolejnymi nadaniami : probostwem kolegiaty w Małogoszczy (1538 r.), prepozyturą mansjonarzy w Wieliczce (1543) i wreszcie probostwem parafii św. Szczepana w Krakowie i prepozyturą kolegiaty wiślickiej (1546). W 1538 r. ściągnął do Krakowa i otoczył opieką swojego siostrzeńca Łukasza Górnickiego, późniejszego autora "Dworzanina polskiego". Zrzekł się również na rzecz jego rodziców swojego majątku rodzinnego w Bochni.

Jako długoletni dworzanin królewski pisał utwory panegiryczne i wiersze poświęcone najważniejszym współczesnym wydarzeniom: "O powyższeniu Zygmunta Augusta..." (1530 r.), "Na wesele królewny Izabelle"(1539), "Pieśni o pruskiej porażce we wtorkowy dzień apostolski". Kleryka jest także autorem dość nietypowego utworu jak dla osoby duchownej, mianowicie "Fortuny". Dziełko to to obszerny zbiór wróżb i przepowiedni napisanych w żartobliwej formie i stanowiący barwny dokument obyczajowy swojej epoki. O jej długoletniej popularności świadczą liczne przedruki w wieku XVII i XVIII, kiedy to "Fortuna"służyła jako książka do wróżenia i to zarobkowego. Być może Stanisław Gąsiorek był także autorem wielu innych, anonimowych pieśni i wierszy z okresu XVI w.

Gąsiorek zmarł prawdopodobnie na początku 1562 r. Jego poezja zaliczana jest do najpiękniejszych polskich liryków politycznych. Zdaniem wybitnego znawcy epoki H. Barycza, to jemu a nie Rejowi, powinno przysługiwać miano "ojca nowożytnej poezji polskiej". Jego imię nosi też jedna z ulic Bochni.